Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

*Τσισάκια*

- Μαμά ΠΟΥ ΠΑΣ;
- Στο μπάνιο.
- ΚΑΤΟΥΛΙΕΣΑΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ;;;
*μαμά-ρόμπα ξεκούμπωτη*

(Μερικές μέρες πίσω...

βζζζζ....

Ο Γλυκούλης έχει βγει για ψώνια με την γιαγιά και την νονά. Φέρνουν ατελείωτες βόλτες και ο μικρός με την γιαγιά μένουν στο αυτοκίνητο γιατί δεν υπάρχει θέση για parking ούτε για δείγμα. Η γιαγιά θέλει να πάει τουαλέτα. Την ακούει ο μικρός και αρχίζει να την πειράζει.

- Γιαγιά τι έχεις;
- Θέλω να πάω στο μπάνιο
- Γιατί;
- Κατουριέμαι πάνω μου!
- Να πήγαινε εκεί πέρα, όπως πάει ο παππούς
- Όχι, είναι δρόμος. Δώσε μου την χούφτα σου να κάνω τσίσα.
- ΟΧΙ!
- Δεν είμαι κρίμα;
- .....
- Δώσε μου το μπουφάν σου τότε
- ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! Δε στο δίνω! Είναι δικό μου! ΝΟΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!! )

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

*Πρίτσες*


*Αγκαλιά στο κρεββάτι με την γιαγιά του*

Γιαγιά - Ποιος έριξε πρίτσα;
Γλυκούλης - ΕΣΥ!
Γιαγιά - Αν την έριξες εσύ όμως θα σου πέσουν τώρα όλα τα δόντια...

*σηκώνεται έντρομος από το κρεβάτι και τρέπεται σε φυγή*

Γλυκούλης - ΟΥΑΑΑΑΑ!!!

(Σ.Μ. Για να του κόψουμε το συνήθειο να κοιμάται με την γιαγιά, του λέμε σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση ότι όποιος κοιμάται με την γιαγιά πέφτουν τα δόντια γιατί η γιαγιά στον ύπνο της ρίχνει πρίτσες ... μόλις δουν ότι έπεσε το πρώτο αρχίζουν και το ξανασκεφτονται, μόλις αρχίσουν και πέφτουν το 1 πίσω από το άλλο, το κόβουν μαχαίρι!)

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Εφιάλτης


Ο μικρός κοιμάται, βλέπει εφιάλτη και φωνάζει στον ύπνο του:

ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΩ!

ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΩ!


ΥΣ. Το πρόβλημα λύθηκε μία βδομάδα αργότερα από τον οφθαλμίατρο.

Είχε έρθει πλέον η ώρα να φορέσει γυαλιά.

ΥΣ2. Ο ίδιος βέβαια είναι σε άρνηση.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Μεγαλώνω τον Αρτέμη Μάτσα!

Ο μικρός τριγυρίζει βρεγμένος αλλά πάντα το ίδιο φωνακλάς στον παιδικό. Τον εντοπίζει μία από τις δασκάλες και τον ρωτά:
- Πού βράχηκες;
- Στη βρύση
Πάνε στη βρύση και βλέπει έντρομη όλα τα παιδιά να πλατσουρίζουν.
- Ποιος άνοιξε τη βρύση;;;;
Με τη μία ο μικρός σηκώνει το χέρι ψηλά και το κατεβάζει, δείχνοντας με τον δείκτη σε διάταση 1 άλλο παιδάκι.
- Αυτός! Ο Γιαννάκης!!!
Σηκώνει τον δείκτη του δεξιου χεριού η δασκάλα και κάνει:
- Αχ Γιαννάκη! Αχ Γιαννάκη! Αχ!

Από πίσω ο μικρός παίρνει την ίδια στάση, το σοβαρό του βλέμμα, τεντώνει τον δείκτη του και επαναλαμβάνει
- Αχ Γιαννάκη! Αχ Γιαννάκη! Αχ!!!

Μέχρι που έφυγε ο Γιαννάκης είχε μια ουρά να του φωνάζει:
- Αχ Γιαννάκη! Αχ Γιαννάκη! Αχ!!!

(Οι πληροφορίες ότι την βρύση την είχε ανοίξει ο γλυκούλης ελέγχονται ως ανακριβείς)

O κομμουνισμός πάει παιδικό

Μέρα 1η

Ένας παππούς πάει στον παιδικό. Ο μικρός μυρίζεται στον αέρα την ζάχαρη με τον ίδιο τρόπο που ένας σκύλος θα μυρίσει τον φόβο. Ο παππούς κάνει χάζι τον γλυκούλη με τις ατάκες του και βγάζει από την τζέπη του και του δίνει καραμέλες. Ο μικρός τις αρπάζει και βγαίνει στην αυλή στον παιδικό.

- Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ!

Και τα παιδιά ορμούν ουρλιάζοντας μέσα στην τάξη, που ήταν ο παππούς για να του απασπάσουν καραμέλες
(Ο γλυκούλης δεν μοιράζεται ποτέ φαγητό και ιδιαίτερα γλυκό).

Μέρα 2η

Ο παππούς επιστρέφει στον παιδικό. Ο μικρός την έχει στήσει καραούλι και τον περιμένει. Ορμά πάνω του, ψάχνει τις τσέπες του και ανακαλύπτει σοκολατάκια. Τα βουτά και κάνει μεταβολή, να τρέξει στην αυλή. Τον αρπάζουν στον αέρα και του λένε:

- Εδώ θα τα φας, να μην σε δουν τα παιδάκια γιατί ο παππούς δεν έχει άλλα.

Μπουκώνεται στα γρήγορα ο μικρός, χαμογελά αθώα κι βγαίνει έξω. Με το που βγαίνει, βάζει φωνή.

- Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ!!!!

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Πωπώ Ζημιάααα

Ο μικρός έκανε το θαύμα του με μια μεγαλοπρεπη ζημιά.

- Ζήτα συγγνώμη.
- Όχι.
(Μεταβολή, περήφανη αποχώρηση)
.....

- Νονά, η μαμά με έδιωξε!!!
- Τι έκανες;
- Καλά πάω στον παππού!

(Μετά από λίγο επιστρέφει στο δωμάτιο)

- Μαμά τη δέχομαι τη συγγνώμη σου!

Μαθήματα ορθοφωνίας


- Θα ''θει ο μάστολας με τα γαγαλεία του να μας φτιάξει την τηλόλαση να δειθ 'δειθειθ!

Περί κινητής τηλεφωνίας ο λόγος

- Νονά θέλω τα ψαράκια! (παιχνίδι στο κινητό)
- Δε στο δίνω.
Μετά από την επιμονή του μικρού η νονά αρπάζει το κινητό και κλειδώνεται στο μπάνιο. Μια φωνή σκίζει τη σιωπή.
- ΜΑΜΑ ΤΟ ΚΑΤΟΥΛΗΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Ευχαριστώ μωρό μου!

- Μωρό μου, ποια είναι πιο όμορφη εγώ ή η Λόλα; (χαρακτήρας σε σήριαλ του ant1 που κολλάει ο μικρός)
- Η Λόλα
- Ποια είναι πιο όμορφη; Η νονά ή εγώ;
- Η νονά.
- Ποια είναι πιο όμορφη; Η γιαγιά ή εγώ;
- Η γιαγιά
- Ποια είναι πιο όμορφη; Η γιαγιά-Λένη ή εγώ; (σ.μ. προγιαγιά)
- Η γιαγιά - Λένη!

Παιδί μου εσύ, που θα μου δώσεις ένα ποτήρι νερό να πιω στα γεράματα και έναν καλό λόγο να βαστηχτώ να προχωρήσω!

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Περισσότερα μωρά


- Μαμά έλα εδώ
- Δεν μπορώ τώρα. Θα πεθάνω. Δεν προλαβαίνω.
- Μαμά πέθανε λίγο αλλά έλα.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Η μαμά εκπαιδεύεται!

Γιαγιά - Έχει τις νταντάδες στην τηλεόραση. Δες τις να ξεστραβωθείς, να μάθεις τίποτα

Ησυχία.

Μετά από λίγο

Γιαγιά - Τι γίνεται; Το βλέπεις;

Spark - Ναι και για να μην κουράζομαι να τα επαναλαμβάνω, έχω και τον μικρό αγκαλιά στον καναπέ να βλέπει και να τα μαθαίνει μόνος του να μην παιδεύομαι.

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Απορίες

Ο μικρός αφού έχει τραβήξει το καζανάκι, στέκεται έκθαμβος πάνω από την λεκάνη της τουαλέτας και φωνασκεί

- Πού πήγε η 'κατούλα;

εεε;;;;;


Πού πήγε η 'κατούλα;

Γιαγια;;;; Μαμά;;;;;; Νονά;;;;;;;;;; ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η 'ΚΑΤΟΥΛΑ;

(πληροφορίαι εντός)

Εγώ σ' αγαπάω πιο πολύ!


- ΕΓΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ!!
- Εγώ σ' αγαπάω πιο πολύ. Για κοίτα. Ψηλάαα. Μέχρι εκεί τον ουρανό.

(τεντωμένο χέρι ψηλά)

- Εγώ πιο πολύ!!!

(τεντώνεται να φτάσει το χέρι)

- Εγώ πιο πολύ. Για κοίτα. Τόοοοσο ψηλά.

(Ο μικρός έχει σηκωθεί όρθιος στις μύτες των ποδιών του. Τεντώνεται και παλεύει να φτάσει πιο ψηλά από τα δάχτυλά μου)

- Εγώ πιο πολύ!!!! Τόοοοοοοοοοοσο ψηλά!!!

(Προσπαθεί να σκαρφαλώσει στο χέρι μου και καθώς δεν τα καταφέρνει, προσπαθεί να το κατεβάσει κάτω, προκειμένου το δικό του χέρι να είναι πιο ψηλά από το δικό μου).

- Κοίτα. Εκεί. Ψηλά. Τόσο πολύυυ σ' αγαπώ.
- ΕΓΩ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΣΟΥ ΕΙΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

(Σκαρφαλώνει πάνω μου και αρχίζει να χοροπηδά πατώντας με μέχρι και στο πρόσωπο. Κατεβάζω το χέρι, προλαβαίνει να φωνάξει για 1 τελευταία φορά:

-ΕΓΩ ΠΙΟ ΨΗΛΑ! ΝΙΚΗΣΑ!

πριν τον αρπάξω και τον ρίξω κάτω!

- Σ' έπιασα! Τώρα σ' έχω φυλακή!

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Το καλύτερο σχόλιο σε ανάρτηση μου... μακράν!


Ο μικρός σερφάρει στο blog και χαζεύει τις αναρτήσεις, διαλέγει μία, βάζει τη μουσική και γυρίζει χαμογελαστός.

-Μαμά χορεύουμε;

Και αρχίζουμε να χορεύουμε χοροπηδώντας στον καναπέ και στο σαλόνι γελώντας μέχρι τελικής πτώσεως. :)

Ζήλια; Γιατί όχι;


Σαλόνι. Φωνές. Χαμός. Φασαρία αλλά και μια ζουζουνοδιάθεση να πλανάται στον αέρα. Ο μικρός όλη την ώρα ανεβαίνει στην πλάτη του καναπέ και απο εκεί στο περβάζι του παραθύρου του σαλονιού σαν γάτα για να χαζεύει τα αναμένα φώτα στην εθνική. Τον τραβάμε κάτω, αυτός εκεί, το βιολί του, να σκαρφαλώνει ξανά και ξανά στο παράθυρο.
Αφού δεν βαριότανε με τίποτα να ανεβοκατεβαίνει, κάνω νόημα στους υπόλοιπους να τον αφήσουμε εκεί και ξαπλώνω στα πόδια της μάνας μου στον καναπέ.

- Μαμά χάιδεψέ μου τα μαλλιά μου σε παρακαλώ.....

Με ένα ζντουπ ο μκρός προσγειώνεται πάνω μου και αρχίζει να με τραβά από τα μαλλιά για να με τραβήξει από τα πόδια της μάνας μου.

- Γιαγιάααα!!!! εμένα καλό - καλό. Σήκωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!

Δεν σηκώνομαι. Χώνεται από πίσω και σπρώχνοντάς με λίγο λίγο, με πετά κάτω. Κάθεται 2 λεπτά να απολαύσει τα χάδια και αμέσως μετά ξανανεβαίνει στο περβάζει. Με το που κάθεται στο μάρμαρο ξανά εγώ ξάπλα στα πόδια της..... με βλέπει και... ξανά ζντουπ πάνω μου!

- Εγώ αγκαλιάααααααααααααααααααααααα. Σήκωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!

- Έλα, του λέω, να σε πάρω αγκαλιά, να μας κάνει και τους 2 καλό - καλό

- Δε χωλάμε!

και με μία κλωτσιά να 'μαι πάλι στο πάτωμα :)

Για ακόμα μια φορά ήταν ο αρχηγός της αγέλης ;)

Περί παντρειάς ο λόγος....


- Θα την παντρέψουμε την μαμά!
- Με ποιόν;
- Με μένα!

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Πινόκιο


Ο μικρός εκτός από μούτ(ρ)ο είναι και πολύ μεγάλος ψεύτης. Σε σημείο που δεν τον καταλαβαίνεις πότε λέει αλήθεια και πότε ψέματα.

Σημαδεμένος με γρατσουνιές νυχιές στα μούτρα παίζει την στιγμή της αλήθειας, που έχει μετατραπει στην στιγμή του γλυκούλη.
- Έδειρες κανένα παιδάκι σήμερα;
- Όχι.
- Έδειρες την κυρία σήμερα;
- Όχι.
- Έλα δω να μετρήσω την μύτη σου. Μεγάλωσε καθόλου;

(Πλησιάζει την νονά του, η οποία του πιάνει την μύτη στα ρουθούνια και ανοίγει ελαφρά τα δάχτυλά της καθώς απομακρύνεται από τη μύτη του.)

- Πωπωπω!!! Πόσο μεγάλωσε! Για να δούμε και τη δική μου!

(Πιάνει τη μύτη της και απομακρυνόμενη απο τα ρουθούνια της κλείνει τα δάχτυλά της.)

- Κοίτα η δική μου πόσο μικρή είναι και πόσο μεγάλη είναι η δική σου. Λες ψέματα και μεγαλώνει η μύτη σου σαν του Πινόκιο!

(Ο μικρός αρπάζει έντρομος τη μύτη του ουρλιάζοντας)

- ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΩ ΨΕΜΑΤΑ! ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΩ ΨΕΜΑΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!

Το ντουλαπο-τηλέφωνο


Το ντουλαπο-τηλέφωνο είναι το νέο πατενταρισμένο του τηλέφωνο. Κανένας στο σπίτι δεν παθαίνει πανικό και μπορεί να τηλεφωνεί όπου και όσο συχνά θέλει!
Φυσικά και έχουμε αρκετές ντουλάπες στο σπίτι αλλά μόνο μία και ειδικά ένα συγκεκριμένο φύλλο της έχει τις ιδιότητες του ντουλαπο-τηλέφωνου.

Όταν ο μικρός θέλει να τηλεφωνήσει, ορμά στη ντουλάπα και αρχίζει να χτυπά με το δείκτη τα φανταστικά πλήκτρα της ντουλάπας. Αρπάζει το φανταστικό ακουστικό και φωνάζει δυνατά (φαίνεται πως η ασύρματη-δωρεάν ντουλαπο-τηλεφωνία έχει ακόμα κάποια μειονεκτήματα)

- Μαμάαααααααααααααααα! Να αφήσεις το πισί τώλα!
Άσε το πισί και έλα σπίτι!
Άντε!
Άντε γεια!

Κλείνει το τηλέφωνο με το παράσημο της ανοιχτής παλάμης, που προσγειώνεται με δύναμη πάνω στην ντουλάπα.

Άντε γεια!

Προσευχή

Νύχτα 1η

Καληνύχτα Παναγίτσα. Σ' αγαπώ πολύ.
Καληνύχτα Χ(ρ)ιστούλη. Σ' αγαπώ πολύ.

'Αγγελε μου φύλαγε με. Να μου φέρεις την μανούλα μου στο σπίτι. Άκουσες;
Καληνύχτα. Σ' αγαπώ πολύ.



Νύχτα 2η

Καληνύχτα Παναγίτσα. Σ' αγαπώ πολύ.
Καληνύχτα Χ(ρ)ιστούλη. Σ' αγαπώ πολύ.

Άγγελε μου να μην ξεχάσεις να μου φέρεις την μανούλα μου στο σπίτι γιατί εγώ στε(να)χω(ρ)ιέμαι και εγώ κλαίω. Άκουσες;

Καληνύχτα. Σ' αγαπώ πολύ.

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Το κινητό


- ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!
- Τι έγινε μωρό μου;
- Μου πήρε το κινητό!!!
- Γιατί; Έχεις εσύ κινητό;
- Έχω.
- Δεν έχεις. Της νονάς είναι.
- ΕΧΩ ΣΟΥ ΛΕΩ!!!

(Μπουνιές, σπρωξιές και άλλες μπουνιές... καθώς και φωνές μέχρι που βγαίνει η νονά.)

- Έλα να πιούμε το γάλα και μετά θα σου δώσω το κινητό.

(Ακόμα 1 τελευταία σπρωξιά σε μένα την ώρα που με προσπερνούσε τρισευτυχισμένος κρατώντας την νονά από το χέρι καθώς θα του ξανάδινε το κινητό.)

- Άντε μαμά!!!

(Και μούτρα σε μένα!)

Γλυκούληηηηηηηηηηηηηη....



.... έλα να πιείς το γάλα σου


(Ο γλυκούλης εκσφενδονίζεται από τη θέση του και αρχίζει να τρέχει πανικόβλητος στο σπίτι)


- Δεν θέλω να πάω για νάνι. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑΝΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ. Δεν θέλω να πάω για νάνι!!!....

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

ΓΛΗΓΟΛΑ! ΓΛΗΓΟΛΑ!!!!!


-ΘΕΛΩ ΤΣΙΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

(η ντουντουκο-φωνή του δίνει το στίγμα επείγοντος περιστατικου και κινητοποίησης του μηχανισμού)

ΠΕΣ ΜΠΑΒΟ!

ΔΥΝΑΤΑ!

Manipulate


- Μαμά εγώ κλαίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιω

(Κλασσικό, διαχρονικό, απέρριτο, χρησιμοποιείται παντού και πάντα)

- Μαμά εγώ στε(να)χω(ρ)ιέμαι

- Μαμά θέλω την αγάπη σου

- Μαμά πονάει η μέση/κοιλιά/κεφάλι/μίμι

- Μαμά φοβάμαι!
- Τι φοβάσαι;
- Τον αγιο Βασίλη

- Μαμάαααααααααααααααααααααααααα Δε σ' έχω φίλο!

- Γιαγιααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα!!!

- Μανούλα γλυκιά μου! (Λαβή Bebis - Kolies)

Μαμά! Είδα Όνει(ρ)ο!


- Και τι όνειρο είδες;
- Είδα τη νύχτα... και το φεγγάρι... και τη μέρα!

(Το μόνο όνειρο που λέει και κάθε φορά, που ξυπνά έρχεται να μας το πει δηλαδή ότι είδε τη νύχτα... και το φεγγάρι... και τη μέρα...)


(Απόγευμα. Έχω το laptop κλειστό και για να μην το ανοίξει του λέω τη συνηθισμένη ατάκα, ότι κοιμάται και ξεκουράζεται. Έρχεται τρέχοντας λοιπόν να το ανοίξει και μου λέει)

- Ξύπνησε!
- Όχι. Κοιμάται ακόμα!
- Είδε όνειρο! Τη νύχτα... και το φεγγάρι... και τη μέρα!!! Ξύπνησε τώρα

και το ανοίγει!

Είμαι όμορφη


- Είμαι όμορφη
- Εγώ είμαι ο πιο όμο(ρ)φος
- Εγώ είμαι πιο όμορφη
- Εγώ είμαι πιο όμο(ρ)φος!!!!
- Εγώ είμαι πιο όμορφη
- ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΟΜΟ(Ρ)ΦΟΣ!!!
- Εγώ!
- ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ Εγώ είμαι ο πιο όμο(ρ)φοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοος!

OYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA


Γιαγιά - ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ??????????? Ε?????????????????
Spark - Tου τραβάμε τ' αυτιά.
Γιαγιά - Τι σου έκανε, ε; Πες μου εμένα!
Γλυκούλης - Μου πήρε το πισιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!

Μαμά! Πιάσε με! *Εγχειρίδιο* (Γυμναστικής και ουχί μάχαιρα)


1. Προθέρμανση.

- Μαμά πιάσε με! 20 φολές!

(Τρέξιμο γύρω - γύρω από την τραπεζαρία συνοδευόμενο από μερικά σλάλομ γύρω από το τραπεζάκι του σαλονιού αλλά και μερικές στιγμές ανάπαυλας κάτω από το τραπέζι για τον μικρό.)

2. Κατάρρευση.

- Μαμά κουλαστήκαμε λιγάκι. Διάλλειμα τώλα!

(Ελεύθερη πτώση στους καναπέδες με τον γλυκούλη να χοροπηδά πάνω μου για να βολευτεί όσο το δυνατόν καλύτερα. Πριν ακόμα ανακτήσω τις δυνάμεις μου προχωρούμε στο επόμενο στάδιο)

3. Μαραθώνιος μετά φιλαρμονικής

- Μαμά! Ντούπα - Ντούπα με το τύμπανο!

(Αρπάζει το τουμπερλέκι που έχουμε δίπλα από τους καναπέδες και αρχίζει να τρέχει ξανά -βλέπε στάδιο 1- χτυπώντας το τουμπερλέκι και ουρλιάζοντας Ντούπα - Ντούπα! μέχρι νέας πτώσης στους καναπέδες)

4. Ασκήσεις γράμμωσης-χώνευσης.

- Μαμά! Κούνια μπέλα!
- Δεν μπορώωωωωωωωωωωω. Άσε με!
- Μπολείς.

(Προσγειώνεται πάνω μου κοιτώντας με όλο νάζι και παρακάλια. Δεν αντιδρώ. Συνειδητοποιεί ότι βολεύτηκε λάθος και παίρνει τη σωστή θέση. Με ξανακοιτά σχεδόν επιτακτικά. "Είμαι ο άντρας και κάνω κουμάντο".)

- 20 φολές!

(Τον αρπάζω στα χέρια -με το αριστερό χέρι κάτω από το λαιμό του και το δεξί κάτω από τα πόδια του- και αρχίζω να τον σηκώνω από τα πόδια μου μέχρι το πρόσωπό μου ξανά και ξανά μετρώντας μέχρι το 20 ενώ ξεπατώνεται στο γέλιο)

5. Αλήθεια περιμένατε και 5ο;

Έχω ήδη καταρρεύσει και ψάχνω μέρος να κρυφτώ ενώ ο μικρός θέλει ξανά κυνηγητό!


Αν δεν καταφέρω να ξεφύγω, τότε συμπληρώνουμε σετ για τετρακέφαλους και κοιλιακους

(βολεύεται πάνω στα πόδια μου, μου δίνει τα χέρια του και αρχίζω να τον κάνω τραμπάλα πάνω στα πόδια μου, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω....)

Τρομαχτικό!

Μπορείς πάντα να ξεφύγεις με το πιγκουινάτο, όπου κάθεται πάνω στα πόδια, σου δίνει τα χέρια και αρχίζεις να τον φέρνεις βόλτα βήμα βήμα στο σπίτι ενώ φωνάζει απαιτώντας και μουσική υπόκρουση....
αγαπημένο μουσικό θέμα

"Θα χο(ρ)έψω 1 βαλσάκι
το χο(ρ)ό που τόσο αγαπώ
ένα βαλσάκι, ένα βαλσάκι..."

Δοκιμάστε να το χορέψετε με τον μικρό πάνω σας!

Απορώ ποιος πληρώνει για personnal trainner και γυμναστήρια την σήμερον ημέρα!

Μαμάαααααααααααααααααααααα


(Ο μικρός δίπλα μου με το 1 χέρια αγκαλιά και με το άλλο γράφω στο laptop) ενώ αυτός βλέπεις στρουμφάκια στην τηλεόραση.

- Μαμάαααααααααααααααααααα! Εγώ κλαίω!
- Γιατί μωρό μου;
- Πάρε με αγκαλιά
- Αγκαλιά δεν σε έχω;
- Μαμά. Εγώ στε(να)χω(ρ)ιέμαι.
- Γιατί αγάπη μου;
- Θέλω αγκαλιά.
- Αγκαλιά δεν σε έχω;
- ΘΕΛΩ ΑΓΚΑΛΙΑ!
- Μήπως θες να έρθεις πάνω μου αγκαλιά για να μου πάρεις το πισί;
- ΝΑΙ!!!

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Μαμά... Μαμά.... Μαμά....


- Μαμάαααααααααααααααααααααααααα, θέλω να μου β(ρ)εις το τ(ρ)αινάκι!
- Δεν ξέρω πού το έχεις.
(Το έχει σπάσει/πετάξει/καταστρέψει τουλάχιστον 1 χρόνο πριν και η τύχη του αγνοείται έκτοτε).
- Μη στε(να)χω(ρ)ιέσαι μαμά. Θα σε βοηθήσω εγώ να το β(ρ)εις).

Με πήρε από το χεράκι, με σήκωσε, με έδιωξε και συνέχισε να παίζει.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

ΠΡΟΣΕΧΕ!


Ο μικρός προσπαθεί να μαζέψει τα βρακιά του στην άκρη της σκάλας. Τον κοιτάζω έντρομη να παλαντζάρει και του λέω:

- Πρόσεχε! Θα πέσεις!
- Όχι. ΜΕ ΚΡΑΤΑΩ!

Γιαγιά... ΜΑΜ!


Ο Γλυκούλης, όπως κάθε αρσενικό που σέβεται τον εαυτό του, περπάτησε νωρίς (9 μηνών) αλλά ήταν πολύ βαρύς για να μιλήσει (3 ετών). Εντούτοις αφού περάσαμε τα στάδια του πλένω-τα-πιάτα-και-κάνω-τα-πάντα με τον μπέμπη μέσα στον μάρσιππο, αποφασίσαμε να του το κόψουμε γιατί είχαμε κοψομεσιαστεί όλοι... και αμέσως αποφάσισε να περπατήσει, χωρίς να μπουσουλήσει στο ενδιάμεσο. Περπάτησε και άρχισε η ιστορία να τρέχει ξωπίσω του για να τον προλάβει....

Μια μέρα ήταν με το pampers του. Το βγάζει και πηγαίνει στην γιαγιά του. Κάτι καφέ στα χέρια του τον γέμιζε χαρά και ολοκλήρωση. Με χαμόγελα και μουγκριτά προσπαθούσε να το βάλει στο στόμα της μάνας μου (δεν μιλούσε ακόμα.. είμαστε στο prequel τώρα). Η μάνα μου αντιστεκόταν, εκείνος επέμενε, προσπαθούσε να του ξεφύγει, εκείνος εκεί αποφασισμένος να της βάλει το χέρι στο στόμα. Με τα πολλά σκέφτεται η μάνα μου, τι στο καλό, θα βρήκε καμιά σοκολάτα και θα έτρωγε και τον αφήνει να της το βάλει στο στόμα.

Ω ναι, ήταν αυτό που φαντάζεστε. Σκατούλες!
Φυσικά με την πρώτη γκριμάτσα αηδίας ο μικρός χτυπιότανε στα γέλια. Ήταν προμελετημένο το έγκλημα ενώ η γιαγιά μονολογούσε...

- Καλά μου το λέγανε! Δίκιο είχανε.... Με το κουτάλι θα στα φάω!!!

ΥΣ. για την ιστορία, 1 χρόνο περίπου αργότερα ο μικρός ανακάλυψε το μπουσούλημα και εμείς τη νέα ξεσκονίστρα-σφουγγαρίστρα. Ο Bebis - Bebis ρουφάει τη σκόνη από μακρυά! και ποτέ αθόρυβα!

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Μαμά... ΜΠΑΝΙΟ


- Μαμά! Έλα να με κάνεις μπάνιο
- Τι φωνάζεις την μαμά; Δεν σε έκανα μπάνιο;
- Η μαμά όμως δεν με έκανε!

Α ... Β......


- Πες την άλφα βήτα... απ' έξω
- Όχι έξω. ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ!

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Το γάλα Ι


Ο μικρός στέκεται μισή ώρα πάνω από το ποτήρι με το γάλα, το οποίο αρνείται πεισματικά να υποκύψει στους νόμους της τηλεκινητικής και να εξαφανιστεί από το δωμάτιο.

- Μικρέ θα το πιείς το γάλα σου;
- Όχι.
- Γιατί;
- Μου πονάνε όλα μου τα μίμια!!!

(σ.μ. δεν τον πονούσε τίποτα, απλά κάθε φορά ανακαλύπτει και από μία νέα δικαιολογία για να μην πιει το γάλα του και να μην πάει στη συνέχεια για ύπνο.)

Τα πουράκια

Έχουμε πάει σε ένα μοναστήρι στο χωριό. Τελειώνει η λειτουργία μετά από όλο το πρόγραμμα (με τρέξιμο μέσα στην εκκλησία, άναμα κεριών, φασαρία κ.τ.λ.) Αφού χτύπησε καμπάνες, κατέβασε νερά και λουκούμια άρχισε να φωνάζει και να θέλει "κάτι τις" (=γλυκό)
Από κοντά και ο γιος του παπά, 1 κεφάλι πιο κοντός, στόμα είχε και μιλιά δεν είχε.

Σε 5 λεπτά καταφθάνει 1 καλόγρια με 1 κουτί πουράκια. Το αρπάζει ο γλυκούλης, κοίταζε το άλλο το παιδάκι.
- Θα το μοιραστείτε
- Όχι!
- Τα καλά παιδάκια τα μοιράζονται
- ΟΧΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!!!

Έχουμε γίνει θέαμα. Ο μικρός απο δίπλα ξερογλύφεται και κοιτάζει την μάνα του με μάτια παραπονεμένα. Σε 2 λεπτά επιστρέφει η καλόγρια με δεύτερο κουτάκι με πουράκια και το δίνει στο άλλο παιδί. Ο γλυκούλης έχει κρύψει παραμάσχαλα τα δικά του τα οποία κατεβάζει σχεδόν αμάσητα και βολιδοσκοπεί το κουτί του άλλου, ο οποίος τρώει 1-2 και το κλείνει και το βάζει στην άκρη

- Μωράκι μου, θα μου δώσεις εμένα 1?
- ΟΧΙ
- Μωρό μου, θα δώσεις 1 στην καλόγρια που σου τα έφερε;
- ΟΧΙ
- Μωρό μου πρέπει να τα μοιραζόμαστε, θα δώσεις 1 στην καλή κυρία που σου ζήτησε;
- ΟΧΙ

Η ώρα περνά ο γλυκούλης το αδειάζει, το κλείνει και σε λίγο τον βλέπω να ξαναμασαμπουκώνει πουράκια και σκέφτομαι κοκκινίζοντας από ντροπή

"ωωωχ! πήγε και ζήτησε και άλλο κουτί!"

εκείνη την ώρα γυρνώντας το κεφάλι βλέπω το άλλο πιτσιρίκι να στέκεται με μια βουβή απελπισία και απορία πάνω από 1 άδειο κουτάκι πουράκια.

Ο γλυκούλης είχε πάει και του είχε βουτήξει το κουτί με τα πουράκια και του άφησε το άδειο δικό του κουτί στην θέση του γεμάτου για να μην τον καταλάβει κανείς!

Μούτρο μεγάλο!

Για την ιστορία ο άλλος πιτσιρικός δεν έβγαλε κιχ. Απλά έμεινε με την απορία πώς εξαφανιστήκαν τα πουράκια του.

ΕΓΩ ΚΛΑΙΩ!


-Εγώ κλαίω!
- Τι έχεις μωράκι μου;
- Έχω μίμι στο χεράκι μου. (Ένα μικροσκοπικό γδαρσιματάκι)
- Να το κάνω εγώ μάκια να περάσει.
- ΕΓΩ ΚΛΑΙΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
- Το έκανα μάκια θα περάσει.
- Θέλω αυτοκόλητο να μου βάλεις!
- Δεν έχω. Πέρασε τώρα.
- Εγώ κλαίω!
- Καλά αφού κλαις και έχεις μίμι δεν θα παίξεις καθόλου στο πισί για να περάσει το μίμι.
- ΜΙΑ ΧΑΛΑ ΕΙΝΑΙ!

Θέλω ψωμάκι!


Στεκόμαστε στην σειρά να μεταλάβει.
Όλως περιέργως κάθεται φρόνιμα.
Έρχεται η σειρά του. Ανοίγει το στόμα διάπλατα. Μεταλαμβάνει. Του σκουπίζει ο επίτροπος το στόμα, τον τραβάω από το χέρι αλλά δεν μετακινείται από τη θέση του. Κοιτάζει τον ιερέα και βάζει φωνή:

-ΘΕΛΩ ΨΩΜΑΚΙ!!!

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Σώσον με!


Είμαστε στην εκκλησία. Αφού ο μικρός έχει λυσσάξει να τρέχει μέσα στην εκκλησία, έχουμε γίνει θέαμα, έχει μεταλάβει και στεκόμαστε απέναντι από την ωραία πύλη μέχρι να τελειώσει η θεία λειτουργία και να πάρουμε αντίδωρο. Εκείνη την μέρα έχει μνημόσυνο και με το που ξεκινάει ο πάτερ να ψέλνει

" ευλογητός Συ Κύριε δίδαξόν με τα δικαιωματά σου. Το απολωλός πρόβατό εγώ ειμί ανακάλεσόν με Σωτήρ και σώσον με....."

Ο μικρός έρχεται στο τσακίρ κέφι και αρχίζει να χτυπά παλαμάκια στον ιερέα και να φωνάζει

-ΜΠΛΑΒΟ!!!

(ΔΥΝΑΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.... που θα λεγε και ο ίδιος)

για ακόμα 1 φορά είχαμε κάνει δυναμικό φινάλε στην εκκλησία.

ΩΛΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ



- Μικρέ ώρα για νάνι.

- ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑΝΙ!

(τρέχω, τρέχει γύρω – γύρω στο σαλόνι.)

- Ώρα για ύπνο!

- Εννέα μισή και δέκα παρά τέταρτο; 20 φολές. Πιάσε με 20 φολές!

(τρέχω, τρέχει γύρω – γύρω στο σαλόνι.)

- Κουλαστήκαμε λιγο. Διάλλειμα τώλα.

(Τον βουτάω και πάμε στο δωμάτιο στην κούνια. Βγαίνει για να μπει χοροπηδώντας πάλι από τα κάγκελα.)

- Να τα χαλάσω. Και εσύ νάνι.

- Και εγώ νάνι.

(Τον σκεπάζω. Σβήνω το φως.)

- Καληνύχτα.

(Βγαίνω από το δωμάτιο. Σε λίγο βγαίνει έξω.)

- Θέλω νελό στον άγιο Βασίλη (1 από τα ποτήρια του)

(Του βάζω νερό. Παίρνει το ποτήρι. Πίνει το νερό σχεδόν με το ζόρι και βάζει το ποτήρι στο γραφείο του δίπλα στην κούνια. Με τα πολλά μπαίνει μέσα. Ξανά τα ίδια. Κλείνω το φως. Βγαίνω έξω. Μετά από λίγο βγαίνει και ο μικρός.)

- Μαμάαααααα γιατί άνοιξες το πισί;

(Κλείνω το laptop, τον παίρνω από το χέρι, ξανά πίσω. Λοιπά ομοίως με τα ανωτέρω.)

- Μαμά έφελα το ποτήρι. Να το βάλω στο ντουλάπι.

(Ομοίως με τα ανωτέρω. 5 λεπτά αργότερα)

- Μαμά δε σου είπα να μην ανοίξεις το πισί; Γιατί το άνοιξες; Θέλω να κοιμηθώ με την γιαγιά

(Ομοίως με τα ανωτέρω. 5 λεπτά αργότερα)

- Μαμά με πονάει η μέση μου!

- Πού είναι η μέση σου; (Δείχνει την καρδιά) Να με τ(ρ)ίψεις και να με κάνεις καλό – καλό.

(Πάμε στο δωμάτιο. Τον παίρνω αγκαλιά και του κάνω μασαζάκι στην πλάτη. Τον αφήνω κάτω να μπει στην κούνια. Με κοιτά στα μάτια και σηκώνει την μπλούζα του)

- Μαμάαααααααα. Με πονάει η κοιλίτσα μου. Να μου τη χαδέψεις και αυτή.

(Ξανά αγκαλιά ξανά χάδια. Τον βάζω στο κρεβάτι μου. Τον καληνυχτίζω και του λέω ότι θα επιστρέψω αργότερα. Σε 5 λεπτά είναι ξανά έξω)

- Μαμά θέλω τσίσα μου.

(Τον παίρνω από το χεράκι. Αγκαλιά στο κρεβάτι μου. Τον σκεπάζω και τον χαϊδεύω πάνω από τα σκεπάσματα)

- Μαμά τι μου κάνεις;

- Σε χαϊδεύω.

- Α, μπλάβο σου μαμά.

(Βγάζει το χεράκι του έξω από τα σκεπάσματα και μου το δίνει να του το χαϊδεύω.)

- Μπλάβο μαμά, είμαι πελήφανη για σένα.

(Το μάτι γαρίδα. Είναι αποφασισμένο να μην με αφήσει να φύγω. Μετά από αρκετή ώρα κανακέματος ξαναδοκιμάζω την τύχη μου.)

- Κλείσε τα ματάκια σου και κοιμήσου.

- Πού πας;

- Θα ρθω σε λίγο.

(Μετά από 5 λεπτά)

- ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΟ ΠΙΣΙ???????? Ε????????????????

Θεοφάνεια


(Στην εκκλησία, την ώρα της λειτουργίας)

- Φρόνιμα. Σςςς. Σε βλέπω. Σιωπή. Να μην ακούω φασαρία.

(Έρχεται αγκαλιά, κάθεται για λίγο φρόνιμος, με κοιτά κατάματα.)

- Μαμά, ο παππούλης κάνει φασαλία!

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε....


(Μπροστά ο παππούς με 1 ματσάκι δεντρολίβανο και 1 μπωλ με τον αγιασμό. Προχωρά από δωμάτιο σε δωμάτιο...)

- Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθει προσκήνυσις. Του γαρ γεννήτορος φωνή προς Σε εμαρτύρησε αγαπητόν Σε Υιον ονομάζουσα και το πνεύμα εν είδη περιστεράς εβεβαίου του λόγου Σου το ασφαλές, ο επιφανής Χριστέ ο Θεός και τω κόσμω φωτίσας δόξα Συ.

(Μισό μέτρο πιο πίσω και 1 μέτρο πιο κοντά στο έδαφος, ο γλυκούλης ακολουθεί με το δικό του μπωλ με νερό και ματσάκι δεντρολίβανο πετώντας νερά παντού.)

- ε Ιοδααααααααααανη διαβατημένου Κύ(ρ)ιε, εφαναλώθηκες καλά. ... Νο.... αγαπητό... πολύ σου άζουμα και το πνεμα της α(ρ)ιεας....εβαβαιου του λόχου σου αφαλές ο απανης Χ(ρ)ιστέ ο Θεός και τω φωτί δόξα Συ.

(στο τελευταιο δωμάτιο κάνει φινάλε γυρνώντας το μπωλ του ανάποδα και τινάζοντάς το για να σιγουρευτεί ότι δεν έμεινε στάλα νερό μέσα)

Πλάτς!

Χρόνια πολλά!
(και βρεγμένα)

Βοήθειά μας.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

MAMAAAAAAAAAAAAAAAAAA! Τ(Ρ)ΥΠΑ!!!!


- Μαμά! Μαμά! Μαμά! Μαμά Κατσίκα!
- Λέγε!
- Άλλο παντελόνι
- Γιατί;
- Έχει τ(ρ)ύπα!
- Πού;
- Να!
- Αυτή είναι πολύ μικρή. Κοιμήσου τώρα και όταν ξυπνήσεις θα βάλουμε άλλο.

(Λίγα λεπτά σιωπή. Ησυχία. Κατεβαίνει στο πάτωμα. Ξεβρακώνεται και φεύγει τρέχοντας)

- Γιαγιά! Άλλο παντελόνι.

(Της δίνει το παντελόνι. Η τρυπίτσα έχει μεταμορφωθεί πλέον σε ένα εντυπωσιακό σκίσιμο)

- ΤΩΛΑ!

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

O Bebis - Kolies και ο αντιπερισπασμός


(Κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού με το laptop ανοιχτό στα γόνατα. Ο μικρός ξυπνάει, ανεβαίνει στον καναπέ και έρχεται στο πλάι πιάνοντάς με σφιχτά από το λαιμό και κρεμιέται - εξού και η γνωστή στάση bebis-kolies-).

- Μαμά... εγώ κλαίω. Κάνε με 'φιχτή αγκαλιά.

(χώνει το πόδι σιγά-σιγά και κάθεται αγκαλιά στα γόνατα κοιτάζοντάς με κατάματα.)

- Εγώ κλαίωωωωω. Κάνε με 'φιχτή αγκαλιά.

(Μετά από λίγο γυρίζει, κάθεται με την πλάτη του στο πρόσωπό μου και προσπαθεί να πάρει το laptop. Με μία αστραπιαία κίνηση τον βάζω στην άκρη.)

- Κλαίω. 'Φιχτή αγκαλιά.

(Bebis-kolies ΙΙ. Παραιτούμαι. Πάω να απομακρύνω το laptop για να το κλείσω. Ο μικρός κατεβαίνει στο πάτωμα. Πολύ ήρεμα το δέχτηκε ότι το laptop θα κλείσει. Περίεργο. )

- Μικ(ρ)ό Διάλλειμμα τώλα.

(Μου δίνει την αγκαλιά του (σ.μ. το μαξιλαράκι του.)
Την πιάνω....
μου παίρνει το laptop και κάνει μεταβολή να φύγει.)

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Quiz: Αγαπημένο παιχνίδι που έσερνε πίσω του...



για μήνες μέσα στο σπίτι μόλις περπάτησε.

- Το ποντίκι του ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Ώλα του ύπνου! Νάνι όλοι!


-Νάνι.
- Να με πιάσεις πλώτα! 20 φολές!

(γύρω - γύρω στο σαλόνι, γύρω - γύρω αλλά και κάτω από την τραπεζαρία, πάνω στους καναπέδες του σαλονιού. Λίγη ώρα μετά.)

- Κουλαστήκαμε λίγο. Διάλλειμα τώλα.
- Στην κούνια σου.
- ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑΝΙ.
- Εντάξη, θα πάω με την νονά σου να κοιμηθούμε εμείς. Εσύ να μην έρθεις. Η νονά θα κοιμηθεί στην κούνια σου.

(Πάμε στο δωμάτιο. Κλείνουμε με δύναμη την πόρτα. Σιωπή. Η νονά κοιτάει την κούνια.)

- Το δύσκολο δεν είναι να μπεις. Το δύσκολο είναι να βγεις.

(Περιμένουμε. Ο μικρός άφαντος. Η νονά ανοίγει την πόρτα και βγάζει το κεφάλι έξω και λέει φωναχτά)

- Γιαγιάαααααααααααααααα θα 'ρθεις να με σκεπάσεις;

- ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

- Μαμά τι μου κάνεις;


(Καθόμαστε στον καναπέ και κοιτάζω το blog, εκείνος προσπαθεί να μου πάρει το laptop και αφού δεν τα καταφέρνει, βγάζει την κάλτσα και αρχίζει να βάζει ξανα και ξανά την πατούσα του στην οθόνη. Αφού το κάνει ξανά και ξανά, όπως είναι κουβαράκι, παίρνω την πατούσα του και την φέρνω στην μύτη του. Αρχίζω να του γαργαλάω την μύτη με το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού του)


- Μαμά τι μου κάνεις;

- Τι σου κάνω; Τι σου κάνω;

- Βλακείες!

Μαμά Δεν θέλω να κοιμηθώ στην κούνια


... να 'ρθω στη φωλίτσα;

(αν η απάντηση είναι αρνητική η συνέχεια είναι η εξής... *μεταβολή*.... )

ΓΙΑΓΙΑ ΗΡΘΑ! κάνε στην άκ(ρ)η.

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

Bebis multitasking


2 πάματα θέλω στο πισί. Το γ(ρ)άψιμο (word) και την αλεπού (mozzila). Μισό - Μισό. Το φτιάχνω. Μεγάλα γ(ρ)άμματα, κόκκινα, μπλε και το "ακαντού - ντου - ντου"
(youtube... ω ναι ξέρει και τα βρίσκει από τα Bookmarks, ξέρει να τα ψάχνει και να κάνει λίστα με αγαπημένα όπως και να σερφάρει γενικώς)

Δε με γελά η μαμά. Ξέλω. Όταν λέει πωθ το βάζει για νάνι και το κλείνει και κατεβάζει την οθόνη, δεν κάνει νάνι.
Πάω στην γ(ρ)αμμή στην άκ(ρ)η και πάω εδώ και εκεί και πιο κει και κλείνει.
Τώλα μ' αλέσει το μαύλο το γάψιμο (γραμμή εντολών MS-DOS). Η μαμά φωνάζει και το κλείνει αλλά εμένα μ' αλέσει να γάφω εκεί.

Να πάλει η μαμά το μικό κόκκινο πισί. (Ένα παιδικό- κουδουνίστρα)
Δεν το θέλω. Εγώ θέλω το μαύλο το μεγάλο. Να βγάζω φωτογ(ρ)αφίες, να βάζω μουσική,(windows media player, winamp με εναλλαγή μουσικών και φωτορυθμικών μέχρι να βρει αυτά της αρεσκίας του), να βάζω την μπαντούα! (ζωγραφική).

Το θέλω δικό μου και εγώ κλαιιιιιιιιιιιιιιιιιιωωωωωωωωωωωωωωωωω όταν μου το
παί(ρ)νουν.

Έχω μία δουλίτσα στο πισίιιιιιιι.


Γιαγιαααααααααααααααααααααααααα η μαμά μου το πήηηηηηηηηηηηηλε!


Κουλάστηκα τώλα. Λίγο διάλλειμα τώλα.
Να μην ακούω φωνούλες. ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣςςςςς. Σιωπή.