Ετοιμαζόμαστε για την πρωινή εκκένωση του σπιτιού. (Αυτό δεν είναι αποχώρηση αλλά απόβαση του ελληνικού στρατού). Ο μικρός είναι έτοιμος, με το μπουφάν του και του λέω
- Μικρέ έλα να σε φιλήσω
*μου γυρίζει την πλάτη*
- Φιλάκι;
*κάνει ότι δεν ακούει.*
Τον αρπάζω λοιπόν και του ρίχνω 1 ζβουριχτό φιλί στο μάγουλο
-ΓΜΦΦΦΦ!
Με έκδηλη έκφραση αηδίας αρχίζει να τρίβει το μάγουλό του με το χέρι του σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καθαριστεί.
- ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ??????????????
Νονά - Για να σου δώσει την δύναμή της, να 'χεις στον παιδικό.
Το σκέφτεται για λίγο...
Για λίγο είπα.
Και συνεχίζει να τρίβεται καθώς απομακρύνεται!
τ' αγόρια ειναι έτσι, ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήεμενα κι οι δυο κόρες, ολο φιλιά κι αγκαλίτσες ειναι :))
(την επομενη φορά, δωστου κι ενα απο μενα :))
Εμενα το αντιθετο, η κορη μου ειναι ακριβως οπως το μωρο κι ο γυιος σαν γατι, τριβεται ολη την ωρα και θελει να του χαιδευεις τα μαλλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποιες φορες ομως οταν ηταν πιο μικρος οταν τον φιλαγανε ασχετοι σκουπιζοταν απ' τη σιχασια (Μαριλενα καταλαβαινεις εσυ ε?)
@Μαριλένα
ΑπάντησηΔιαγραφήζματς! ζματς!
@Adamantia
παιδιά!
καταδικασμένα να μεγαλώσουν και αυτά κάποια στιγμή
Aδαμαντία, αν καταλαβαίνω;;
ΑπάντησηΔιαγραφήαχχχ, αδικείται το παιδί σας, αδικείται!
(κι εγω αδικουμαι, επισης :ΡΡ)