- Έλα μαμά! Σήκω! Να πιάσουμε το χιόνι!
- Τι χρώμα είναι το χιόνι;
*καρφώνεται σκεφτικός στην μπαλκονόπορτα*
- Μαύλο
- Άσπρο είναι
- Άθπλο..... Άσπλο!
- Και τι χρώμα είναι τώρα τα χορτάρια;
- ΜΠΛΕ!
Κάποιες ώρες αργότερα το χιόνι έλιωσε.
Όταν το κατάλαβε ο μικρός (που στο εντωμεταξύ είχε κοιμηθεί για μεσημέρι) ξεκίνησε να χοροπηδά στον καναπέ εκνευρισμένος, ανεβαίνοντας στο περβάζι του παραθύρου φωνάζοντας
- ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΧΙΟΝΙ? Ε? ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΧΙΟΝΙ?????
μα καλά που είδατε χιόνι κι εμείς έχουμε λιακάδα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΒόρεια! Έριξε χιόνι όλο το πρωί, το έστρωσε και το μεσημέρι έριξε βροχή και το έλιωσε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήMετα τη 'κατουλα του εξαφανισατε και το χιονι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτροπη σας αυτο εχω μονο να πω!
ήθελον έγνων ουκ αισχύνει?
ΑπάντησηΔιαγραφή(ή κάτι τέτοιο τέλοσπάντων...)
Λες για αυτό κάνει επανάσταση κάθε μεσημέρι που παλεύουμε να κοιμηθεί? Να 'χει άγχος μην του εξαφανίσουμε και τίποτε άλλο μέχρι να ξυπνήσει?