Μικρέ δεν σε προλαβαίιιιιιιιιιιιιιιιιιιινω!!!

- Mαμά! Έλα να σε μυρίσω λίγο!.... Μμμμ... Είσαι λίγο βρώμα!

*Παρακολουθώντας την διαφήμιση για το καινούριο βιβλίο του μικρού Νικόλα*
- Μαμάααααα! Εγώ αυτόν δεν τον έχω!!!
- Τον έχεις.
- Τον μεγάλο δεν τον έχω όμως!!!!

*Τραγουδώντας παραφώνως και χοροπηδώντας μέσα στο σπίτι*
- Δικό μου παιδί είναι δεν το συζητώ... -
- ΧΙΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.... ΝΤΟΝ... ΝΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝ... ΝΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝ!!!

*στην ορκομωσία*

Πήραμε το ΕΥ-ΤΥΧΙΟ ΜΑΣ!!!

- Μικρέεεεεεε ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ!
- Αφού θα ζητήσω συγγνώμη μετά!!!

Όνειρα

- Μαμάααααααααααααααα Μαμά! Να σου πω τι είδα στο όνειρο;
- Πες μου
- Είδα τον κακό τον λύκο!!!
- Αλήθεια; Και τι έκανε;
- Με ξύπνησε!!!

- Μαμάαααα.... Ήρθα να σου δώσω ένα όνειρο!
- Πώς θα μου το δώσεις;
- Έτσι!

*φιλί*

Τι κάνω εδώ; Κάνω μπανιέρα;

Ο μικρός απορροφημένος κοιτά τις φωτογραφίες στον τοίχο, όσο παλεύω να κάνω κάτι μερεμέτια. Ξαφνικά σταματά και γυρίζει δείχνοντας επίμονα 1 φωτογραφία όπου είναι πιο μικρούλης καθιστός στην μπανιέρα και κάνει μπάνιο μέσα στις σαπουνάδες:
- Μαμάαααα! Εγώ είμαι εδώ!
- Ναι μωρό μου. Εσύ είσαι.
- Τι κάνω εδώ; Κάνω μπανιέρα;




Οι δουλειές συνεχίζονται. Ο μικρός ανεβοκατεβαίνει έντρομος τους ορόφους κάθε που ο παππούς πιάνει το τρυπάνι με τα χέρια του στα αυτιά του.
- Παππούουουου!!! Πιο σιγά! Με κούφανες!
- Δεν έχει πιο σιγανά.
- ΕΧΕΙ!!! Πιο σιγα!!!
- Κοίτα ο παπούς το έχει στο χέρι, θα ξεκινήσει πάλι
* bebis εξαφανιζόλ*

Ο μικρός έχει απλωθεί και τρίβεται σαν το γατί
- Μαμάαααα... είμαι χαδιά(ρ)ης
- Μαμάκιας είσαι!
- Ναι! Και μαμακιας!!!

Ποίηση....

Σήμερα είναι Δευτέρα

Ας πούμε καλημέρα

Αύριο είναι Τρίτη

Θα ψάξω μες στο σπίτι

Να βρω ένα χάρτη

Τον μελετώ Τετάρτη

Πέμπτη θα αποφασίσω

Και θα προγραμματίσω

Παρασκευή στο δρόμο

Και ο σάκος μου στον ώμο

Σάββατο πια

Γη και ουρανός του κόσμου

Την Κυριακή πίσω ξανά

Σβούρα γυρνά

Και πάλι τη Δευτέρα

Θα πούμε καλημέρα

Καινούρια εβδομάδα

Πιο φρέσκια η λιακάδα

Και με συννεφιά

Έξω η κακοκεφιά!!!

ΥΣ.

- Μαμά που πήγαμε σήμερα;

- Στο Super Market

- Χτες που πήγαμε;

- Βόλτα για γλυκό.

- Αύριο πού θα πάμε;;;

Βάφλες....

- Θα την μοιραστείς την βάφλα σου;
- Ναι
- Θα μου δώσεις δηλαδή και εμένα;
- Όταν φας την μισή, θα τις αλλάξουμε!
- Αλλά εγώ δεν παρήγγειλα βάφλα, πήρα καφέ
- Να τον πιείς τότε!
- Και δεν θα την μοιραστείς;
- ΟΧΙ!

Είπε και ελάλησε!

- Μαμά...
- Ναι;
- Από τα παίρνουμε τα φάρμακα;
- Από το φαρμακείο
- Και το σιρόπι;
- Και αυτό από το φαρμακείο.
- Όχι... Απο το ΣΙΡΟΠΙΕΙΟ το παίρνουμε!!!

- Θα ντυθείς; Άργησα για τη δουλειά! Θα πας με την μαμά μετά!
- Όχι τώρα! Και εγώ άργησα! (για τον παιδικό)
(Για να φύγει με την γιαγιά του και να μην τον πάω εγώ στον παιδικό)

- Γλυκούληηηη
- Ναι
- Πόσο σ' αγαπώ;
- Πολύ!!!
- Γιατί;
- Γιατί είμαι όλη σου η οικογένεια!
- ....!!!!....

- Μαμά δεν θα ξανάρθεις να με πάρεις με αυτά τα ρούχα.
- Είναι τα ρούχα της δουλειάς. Για να μην περιμένεις ήρθα όπως ήμουν στην δουλειά.
- Θα έρχεται η γιαγιά να με παίρνει το μεσημέρι!!!

1 Μέρα στο Σχολείο!

-Μαμάααα, δεν θέλω αυτά τα ρούχα!
-Γιατί;
-Γιατί με έχουν δει τα παιδιά με αυτά! (Πέρυσι)
Θέλω καινούρια!!!
- $%^$%&
- Μαμάααα πάει αυτό το βρακί με τα ρούχα;
- Ναι, για κοίτα το σχέδιο στη μπλούζα είναι ίδιο χρώμα με το βρακί
- Αααααα

(Πάμε στον παιδικό)
- Μαμά τι θα κάνεις τώρα;
- Θα πάω σπίτι και θα ρθω να σε πάρω πιο μετά!
- ΟΧΙ! Θα πας στη δουλειά! Να βγάλεις λεφτά να πάρουμε καραμέλες! Και όταν τελειώσεις θα ρθεις να με πάρεις και θα πάμε μαζί στο σπίτι. Όχι εσύ στο σπίτι και εγώ στον παιδικό.

(12:00 επιστροφή στον παιδικό για παραλαβή Γλυκούλη γιατι το κάνανε ημιαργία, μην τους πέσουν τα νεφρά από την μέρα στη δουλειά)
- Μαμά!
- Λέγε
- Γιατί ήρθες τόσο νωρίς; Δούλεψες λίγο και θα πάρουμε λίγα λεφτά! Να πας να δουλέψεις πολύ!

(Προ του ύπνου, φέρνει γύρες σαν πιτόγυρο που ψήνεται στο κρεβάτι και προσπαθεί να πιάσει κουβέντα για να μην κοιμηθεί)
- Μαμάααα
- Λέγε
- Αύριο έχεις ρεπό;
- Όχι, αύριο έχω εφημερία
- Και μετά το αύριο, έχεις ξανά εφημερίδα;

Μαμάααααααααααααααααααααααα

- Μαμά... σε βλέπω από την τ(ρ)ύπα!

- Φύγε από εκεί

- Μαμά να πά(ρ)ω τον υπολογιστή σου;

- Όχι! Όταν βγω

- Μαμάαααααα κάνεις τσίσα σου;....

- Ναι!

- Μαμάααααααααααααααααα κανείς και κακά σου; Να πά(ρ)ω τον υπολογιστή σου;

-Όχι! Να με περιμένεις!

- Μαμάαα.... Κουλάστηκα!

- Φύγε από την πόρτα!

- ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΘΕΛΩ ΤΣΙΣΑ ΜΟΥ!!!

......

- Έλα να κοιμηθείς. Ήρθε η ώρα του ύπνου!

- ΟΧΙ

- Έλα εγώ ξάπλωσα και σε περιμένω

- Παίρνω τα πεδιλάκια μου και φεύγω!

- Και πού θα πας;

- Στη γιαγια!

(σ.μ. στην απέναντι κρεββατοκάμαρα)

1 λουλουδάκι μέσα στα λουλουδάκια

Τα πιτσιρίκια στον παιδικό έχουν ξαμολυθεί και μαζεύουν λουλουδάκια. Αφού έχουν τσουτσουρομαδίσει τα πέριξ περήφανα για το κατόρθωμα επιστρέφουν στην τάξη

Μπόμπος - Εγώ θα τα δώσω στον μπαμπά μου.
Γλυκούλης ατάραχος
- Και εγώ θα τα βάλω στο βάζο.


.......................................................

- Γλυκούλη, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
- Τεράστιος!!!

τα τρομερά παιδιά (bebi's guests)

Όλα τα παιδιά στον παιδικό έχουν πάρει από 1 δεντράκι και το φροντίζουν να μεγαλώσει. Η Πιπίτσα 1 πρωινό κάθεται και έχει πλαντάξει στο κλάμα. Πλησιάζει ο μπόμπιρας και της λέει

- Τι κλαις;

- Μου πήραν το δεντρααααααααααακι μου!!!

- Πάρε 1 άλλο

- Μου πήραν το δεντράααααααααααααακι μου!!!

- Σου είπα πάρε ένα άλλο!

*το βιολί της η Πιπίτσα*

- Μου πήραν το δεντράαααααααααααααααααααααααααακι μου!!!

- Έ τότε πάρε τον πούλο!

Έξαλλη η δασκάλα βάζει τον μπόμπο τιμωρία

- Στη γωνία τιμωρία να γίνεις άνθρωπος

Ο μπόμπος κάθεται λίγο και μετά πλησιάζει τη δασκάλα και ρωτά με αθωότητα την κυρία

- Κυρίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιια... Τώρα έγινα άνθρωπος?

Γιαγιά συγγνώμη που με στεναχώρησες.

- Μικρέεε, έλα στο μπάνιο
- Όχι!
- Έλα!
- Όχι!
(Ο μικρός φεύγει τρέχοντας προς το σαλόνι όπου αρχίζει να ξεβρακώνεται πετώντας τα ρούχα δεξιά και αριστερά για να καταλήξει γυμνός κατω από το τραπέζι της τραπεζαρίας.
- Βγες έξω.
- Όχι.
- Βγες έξω και μάζεψε τα ρούχα και στην μπανιέρα γρήγορα.
- Όχι!
- Σε προειδοποιώ. Αρχίζω και μετρώ.
(Ο μικρός βγαίνει φωνάζοντας)
- Μη μετ(ρ)αααας!!! Γιαγιαααααα η μαμά μετ(ρ) αει.
- Τι έκανες; Καλά κάνει και μετρά.
(Ο μικρός νευριάζει και αρχίζει να φωναζει επαναλαμβανοντας "Η γιαγια με στενωχώρησε" για να μην καταλήξει στο σκαλάκι για τα άτακτα παιδιά. )
- Μη φωναζεις και ζήτα συγγνώμη.
- Όχι
- Ζήτα συγγνώμη από τη γιαγιά αλλιώς θα πας στο σκαλάκι.
- Γιαγιά συγγνώμη που με στεναχώρησες.

Π(ρ)οσευχή.

Καληνύχτα Παναγίτσα,

Καληνύχτα Χ(ρ)ιστούλη

Να μου π(ρ)οσέχεις τη μανούλα, τον παππού και τη γιαγιά

Να είμαι καλό παιδί

Και ο Γιώ(ρ)γος να μη φαει όλα τα κουφέτα!

Μαμά πέθανα!!!

Ο μικρός πέφτει με μια μεγαλόπρεπη τεατραλε κίνηση στο πάτωμα


- Μαμά πέθανα!!!

- οι πεθαμένοι δεν μιλανε!

- λίγο πέθανα!

Σααααααακη!

( Ο μικρός έχει πέσει στο διάδρομο στο πάτωμα και φωνάζει)

- Ο παππούς μου το άλλαξε!!!

(Έβλεπαν μαζί τηλεόραση και την ώρα που είχε ρεπορτάζ Σάκη ο παππούς υπέπεσε στο ολίσθημα του να αλλάξει κανάλι. Εγώ στο άλλο δωμάτιο κάνω ότι δεν τον ακούω για να δω μέχρι που θα το φτάσει. )

- Ο παππούς το άλλαξε το Σακηηηηηηη…..

( Καθώς βλέπει ότι ο παππούς δεν έχει σκοπό να αλλάξει κανάλι από την μία και εγώ δεν σηκώνομαι από την άλλη αρχίζει να σέρνεται σαν ΟΥΚας στο πάτωμα πλησιάζοντας με. Συνεχίζει να φωνάζει.)

- Ο παππούς μου το άλλαξε!!!!

( Νευριασμένος -καθώς δεν του δίνω σημασία- παίρνει τη στροφή και αρχίζει να απομακρύνεται –σερνόμενος πάντα- . Όταν συνειδητοποιεί ότι έχει απομακρυνθεί υπέρ το δέον, επιστρέφει με την φιδίσια όπισθεν και με μια οσκαρική ερμηνεία πέφτει ο μισός στο δωμάτιο και ο μισός στο διάδρομο.)

- Ο παππούς μου το άλλαξε!!!!

( Η μάχη ήταν άνιση. Σηκώθηκα και τον μάζεψα μαζί με το παγουρίνο, το κουτί με τα αυτοκινητάκια που είχε φορέσει χιαστί και το κινητό που είχε στο χέρι. Συνέχισε να γκρινιάζει «ο παππουουουουουους…..» μέχρι μου τον έβαλα στο κρεβάτι και είδαμε τι άλλο Σααααακη)

Άντε και του χρόνου σπίτι μας!

- Θα γίνει χαμός!!!

- Να σε παρω μαζί μου στη δουλεια;
- Όχι
- Γιατί;
- Θα παω στο χωριό με τη γιαγια.
- Καλα και εγώ στη δουλεια θα έχω άλλο μωρό αγκαλια
- Θα γίνει χαμός!!!

Δηλώσεις

Η γιαγιά επιστρέφει στο σπίτι. Ο μικρός τρέχει και πέφτει πάνω της. Γεμάτος χαρά της ανακοινώνει



- Γιαγιά Σου Έλειψα!!!









Ο μικρός έχει φέρει την καρέκλα δίπλα στο νεροχύτη και χώνεται προσπαθώντας να πλύνει τα πιάτα. Για να του αποσπάσω την προσοχή του λέω
- κοίτα! Ο ήλιος!
Κοιτάζει έξω από το παράθυρο και ανακοινώνει σοβαρά.
- Ήλιε εγώ δεν σε έψαξα. Σε φώναξα και ήρθες.




Ο μικρός ζωγραφίζει….
-Μαμαααα… έλα να κάνεις το γ(ρ) ασίδι!
- Γιατί;
- Γιατί βαγιέμαι! (βαριέμαι)

Όλα του γαμου δύσκολα...

- Και τώρα που παντρεύτηκες την Υβόννη τι κανετε;
- ουουουουουυυυυυυυυυυυυυυυυυυ...
(αν σε ακούει η δασκαλα 1 πραγμα θα σκέφτεται μόνο... σκασε λύκε μαύρε!)
- και πώς κανετε ουουου;;;
- να έτσι.... με σφυ(ρ)χτ(ρ)ες!
- έχετε στον παιδικό;
- όχι αλλα έχει η Υβόννη στο σπίτι από τα Jumbo!











- εκτός από την Υβόννη θα παντρευτείς και αλλη;
- ναι
- ποια;
- εσένα.
- δεν γίνεται να με παντρευτείς εμένα
- γιατί;
- γιατί πρέπει να παντρευτείς 1 στο μπόι σου
- ααααα...

θα παντρευτώ τον Παναγιώτη.

Γιατί με τ(ρ)ως;;;;

- γμφ.. νιαμ...νιαμ
- νοναααα... γιατί με τ(ρ)ως;
- γιατί είσαι νόστιμος!
- αααααα....

Ο Γάμος

- Μικρέ τι θα ντυθείς στο γάμο;

- Καρναβάλι!

(σ.μ. Παραγαμπρούλης)

*φιλί*

*σκούπισμα με νεύρα και αηδία*



- ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ ΜΑΜΑ;;;;

Αφού σου είπα δεν θέλω να με φιλάς!


Μόνο η Κλειώ θα με φιλάει!




(σ.μ. ο γάμος ήταν με την Υβόννη)

Δουλειά

Ο μικρός χοροπηδά στο κάθισμα του παρκαρισμένου αυτοκινήτου.

- Μη χοροπηδάς και λερώνεις το αυτοκίνητο.
- Θα πάρεις άλλο.
- Δεν έχω λεφτά.
- Έχεις.
- Για να πάρουμε άλλο αυτοκίνητο χρειαζόμαστε πιο πολλά λεφτά. Για να πάρω πιο πολλά λεφτά, πρέπει να δουλεύω πιο πολλές ώρες. Θες;


*Ο μικρός τσακίστηκε να καθίσει στο κάθισμα και βάλθηκε να καθαρίζει με μανία το κάθισμα από τις λάσπες των παππουτσιών μονολογώντας*

- ΟΧΙ! ΟΧΙ!

Μαμά Παντρεύτηκα!

- Μπράβο παιδί μου
- Πότε παντρεύτηκες;
- Στον παιδικό.
- Με ποια;
- Την Υβόννη.
- Τίνος ιδέα ήταν;
- Εγώ είπα να παντρευτούμε.
- Και τώρα τι θα κάνετε που παντρευτήκατε;
- .................

(Ακόμα περιμένω τη απάντηση)

Είπε και ελάλησε

- Μαμά πάω για τσίσα μου.
- Στο καλό!
- ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ! Στο καλό όταν πάμε στον παιδικό!

- Ποιος κάνει φασαρία;
- Εγώ και ο κό(σ)μος όλος!

- Εγώ έχω μόνο γιο(ρ)τή. κανένας άλλος! Πες μου χ(ρ)όνια πολλά!
*καθημερινά για 1 μήνα*

Γιαγιά - Πιες το γάλα σου να πάμε να διαβάσουμε Ρίτσο και Ελύτη

- Μη μου φωνάζεις εμένα. Μου πονάει το κεφάλι. ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ!

Δεν σ' έχω φίλο!

- Δεν σ' έχω φίλο!

- Ούτε εγώ σ' έχω φίλο.

- ΟΧΙ.
ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΔΕ Σ' ΕΧΩ ΦΙΛΟ!
ΑΝΤΕ!

Γκίλι Γκίλι!!!

Ο μικρός πλησιάζει αθόρυβα αλλά αποφσιστικά. Όταν τον αντιλαμβάνομαι με μια κίνηση που θα την ζήλευε οποιοδήποτε αιλουροειδές τίνάζεται επάνω μου, χώνει τα χέρια του στο λαιμό μου και αρχίζει να με γαργαλάει γελώντας και φωνάζοντας

- Γκίλι Γκίλι!!!

Κουρασμένη γυρίζω και του λέω.

- Δεν θέλω Γκίλι Γκίλι.

Κοκκαλώνει για κάποια δέκατα του δευτερολέπτου ανέκφραστος. Πριν προλάβω να τον ξεκολήσω, με γραπώνει, με ρίχνει κάτω και αρχίζει πιο δυνατά αυτή τη φορά.

- ΓΚΟΥΛΑ! ΓΚΟΥΛΑ!!!

Με πονάει το κεφάλι μου

- Σε παρακαλώ, άσε με να διαβάσω.
- Γιατί;
- Γιατί αν δεν διαβάσω θα με μαλώσουν.
- Γιατί;
- Γιατί πρέπει να την τελειώσω τη δουλίτσα.
- Γιατί;
- Άσε με σε παρακαλώ. Με πονάει το κεφάλι μου.
- ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ! ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ! ΤΕΡΜΑ! ΑΚΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΣΕΝΑ!

*αποχωρεί με νεύρα για να επιστρέψει λίγο αργότερα θριαμβευτής με το τηλεκατευθυνόμενο και να αρχίσει τα crash tests*

Την κατανόησή σας κύριε καθηγητά. Σααααααααας παρακαλώ. Γιατί του μικρού του τελείωσε.... πριν καν αρχίσει.

Έλα μαμά!

- Μαμά έλα!
- Όχι.
- Έλα!
- Θα κοιμηθείς μόνος σου. Είσαι μεγάλο αγόρι τώρα. Θα κοιμηθείς στο κρεβάτι μου και εγώ στο δίπλα δωμάτιο.

- Το μαύλο μαξιλάλι σου κλαίει και σε θέλει να κοιμηθείτε μαζί.

Έλα σου λέω!!!

Τα μελομακάρονα

Ο μικρός είναι τρομερά γλυκατζής σε σημείο που έχουμε αναγκαστεί να βγαίνουν τα γλυκά με το δελτίο και σε συσκευασία δείγματος π.χ. σοκοφρετίνια, σοκολατάκια κ.τ.λ. γιατί πηγαίνει και κλαίγεται στον καθένα ξεχωριστά με υπομονή και επιμονή μέχρι να του δώσει γλυκό ή "κάτι τις" όπως το ζητά. Το αποτέλεσμα είναι ο μικρός να τσακίζει τουλάχιστον 2 σοκολάτες χώρια τις καραμέλες κ.τ.λ.
Τα Χριστούγεννα λοιπόν όταν πήγαινε 5 η ώρα το απόγευμα, αφού είχε ξυπνήσει, είχε ζωγραφίσει κόλλες, τοίχους, μούτρα κ.τ.λ. περιμέναμε να αρχίσει ο πανικός.

- ΚΑΤΙ ΤΙΣ! ΚΑΤΙ ΤΙΣ! ΚΑΤΙ ΤΙΣ!

Ο μικρός σιωπή. Λέγαμε θα του έδωσε κάποιος άλλος γλυκό και θα μπούκωσε και ησυχάσαμε. Ένα απόγευμα έτυχε και ήμασταν όλοι μαζί και πάλι ο μικρός δεν ζήτησε τίποτα. Το θέμα γινόταν όλο και πιο ύποπτο, οπότε ξεκινήσαμε την παρακολούθηση.
Εκεί που ο μικρός σουρεαλιστής ζωγράφιζε, σταματά και κάνει μεταβολή για την κουζίνα. Αθόρυβα πηγαίνω πίσω του και τον βλέπω να έχει ανοίξει το ντουλάπι της κουζίνας, να έχει χωθεί ο μισός μέσα, να βουτά 1 μελομακάρονο από την πιατέλα που ήταν πίσω-πισω, να το χώνει γρήγορα-γρήγορα στο στόμα και να επιστρέφει γρήγορα στη θέση του σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Περιττό να σας πω ότι βούταγε τουλάχιστον 3-4 μελομακάρονα ημερησίως με αυτόν τον τρόπο δίχως να τον έχει υποψιαστεί κανείς μέχρι εκείνη τη στιγμή που τον έκανα τσακωτό. Βλέπαμε τα μελομακάρονα που εξαφανίζονταν αλλά όλοι νόμιζαν ότι τα έτρωγα εγώ....

Το γάλα ΙΙ

- Πιες το γάλα σου.
- Όχι!

(Το κύπελο με το γάλα πηγαινοέρχεται πίσω του στα δωμάτια για πάνω από μισή ώρα. Τελικά προσγειώνεται στο τραπέζι της κουζίνας. Οριστικά)

- Πιες το γάλα σου.
- Όχι!

(Η γιαγιά και η αδελφή της βάζουν και αυτές από 1 κύπελο με γάλα και παρατάσσονται.)

- Όποιος το πιει πρώτος θα πάρει βραβείο 1 σοκολατάκι!
- Εγώ πλώτος!
- Με το 1....
- Όχι εσύ! όχι εσύ

(Αρπάζει τη γιαγιά από το μπράτσο και της κατεβάσει το ποτήρι στο τραπέζι)

- Σου καίει! Να το φυσήξεις!

(Φυσάει η γιαγιά. Ο μικρός κοιτάζει δεξιά, κοιτάζει αριστερά... ελέγχει τα αντίπαλα ποτήρια και...)

- Όποιος το πιεί πρώτος 1 σοκολατάκι
- Κόκκινο φανάλι! Έχει κόκκινο φανάλι! Στοπ εσείς!

(Κατεβάζει γρήγορα, γρήγορα όλο του το γάλα)

- Πες μου μπλάβο! ΔΥΝΑΤΑ!

ΤΟ ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙ ΜΟΥ!!!

Δουλειά

- Τι δουλειά κάνει η νονά;


- Κάνει τα καλά παιδιά

Αρετές Νο1 Μετριοφροσύνη

- Μωράκι μου

*σφιχτή αγκαλιά*

είσαι ΠΟΛΥ ωραίος!!!


*Γλυκούλης αδιάφορα*

- Το ξέρω!

Πατεντάραμε το φτηνότερο pc... ever!

ή αλλιώς Κρεμάστρες νο2 (the sequel)

Ο μικρός έχει πάρει τις κρεμάστρες και αφού ξεχώρισε 2 που ήταν για παιδικό μπλουζάκι και παντελονάκι (και σχήμα πεντάγωνο) κατάφερε να τις μπλέξει υπό γωνία 90 μοιρών. Τις τοποθέτησε στο γραφείο γεμάτος σοβαρότητα και με την πλάτη στη γιαγιά της απευθύνει το λόγο.

- Σας παρακαλώ να μην με ενοχλήσει κανείς. Συνδέω το pc στο internet. Περιμένετε σας παρακαλώ. Περιμένετε. Συνδέθηκα!

Το τζάμπα pc όπως είδατε προσφέρει και τζάμπα σύνδεση στο internet.
(Πραγματικό κόστος αγοράς 0 καθώς ούτε τις κρεμάστρες τις είχαμε αγοράσει αλλά μας τις δώσαν τζάμπα στο μαγαζί με τα παιδικά.)

Εγώ σ' αγαπώ πιο πολύ!

- Σ' αγαπώ πολύ.
- Εγώ σ' αγαπώ πιο πολύ!
- Εγώ σ' αγαπώ πιο ψηλά. Για κοίτα τεντώνομαι ψηλά και το χέρι μου φτάνει πιο ψηλά από σένα.

*κάνει τα χέρια του φτερούγες και τα κουνά*

- Και εγώ ειμαι πουλί και πετώ πιο ψηλά από σένα και σ' αγαπώ πιο πολύ!

O Mάστολας με τα γαγαλεία του.

- Μαμά τι φτιάχνει ο μάστολας;
- Τη βιβλιοθήκη
- Ααααα.... Και τι είναι βιβλιοθήκη;
- Αυτό που βάζουμε τα βιβλία
Γυρίζει από εδώ
Γυρίζει από εκεί
Φαίνεται να ψάχνει κάτι ανάμεσα στα ράφια και τις συσκευασίες. Απογοητευμένος που δεν το βρίσκει, γυρίζει και ρωτά γεμάτος απορία
- Μάστολαααα... Πού είναι τα βλιβλία;

Μαμά τι είναι αυτό;

- Μαμά τι είναι αυτό;
- Ρακέτα
- Όχι δεν είναι
- Και τι είναι;
- Βλακέτα!

Νοικοκύρης από κούνια.

Η γιαγιά επέστρεψε στο σπίτι συνοδευόμενη από τον μικρό με μια τεράστια τσάντα γεμάτη κρεμάστρες. Ο ζουζούνης την αναποδογύρισε στο δωμάτιο με συνοπτικές δοκιμασίες και μόλις είδε τις κρεμάστρες αποφάσισε να βάλει με το ζόρι τον παππού για νάνι. Κλειδώθηκε με την γιαγιά στο δωμάτιο. (Τον παν είναι να έχεις επιχειρήματα) και διέταξε:

- Γιαγιά θα κάνουμε δουλίτσες!
- Τι δουλίτσες θες να κάνουμε;
- Σίδελο!

Ο μικρός άδειασε γρήγορα ντουλάπες, συρτάρια, βαλίτσες και γέμιζε συνεχώς τη σιδερώστρα με ρούχα, κάλτσες και βρακιά. Η γιαγιά, ανίκανη να του αρνηθεί, τα ξανασιδέρωνε και του τα έδινε. Εκείνος τότε με χαρά τα έπιανε στις κρεμάστρες με τα πιαστράκια και στη συνέχεια άνοιγε τη ντουλάπα και σκαρφάλωνε στα συρτάρια και από εκεί τεντωνόταν για να τα κρεμάσει στα σίδερο. Η ντουλάπα ανακατεμένη (και με βρακιά, κάλτσες, πουκάμισα, παντελόνια κτλ παρεταγμένα σουρεαλιστικά στις κρεμάστρες) έδινε μια νότα παιδικής ανεμελιάς και αγγελικής αθωότητας στο χώρο.

Φυσικά το υπόλοιπο δωμάτιο ήταν κόλαση γιατί για να χωρέσουν οι κρεμάστρες του, πέταξε εκείνες της μαμάς Spark αλλά τι να γίνει; Αποφάσισε ότι ήθελε να αλλάξει ντουλάπα!

Σάββατο σήμερα. Ώρα για δουλίτσες, σας το 'πα;
Σηκωθείτε!

Σιγά τα λάχανα!

Η γιαγιά προσπαθεί να βάλει τον μικρό για ύπνο. Ο τελευταίος ανθίσταται σθεναρά και έχει όρεξη για κουβέντα. Αποκαμωμένη η γιαγιά, ούσα σε απόγνωση και με το στομάχι στην πλάτη από την πείνα του λέει:


- Κλείσε τα ματάκια σου και εγώ πάω να φάω και θα γυρίσω να κοιμηθώ και εγώ.
- Γιατί να φας;
- Γιατί πεινάω... Πολύ.
- Τι θα φας;
- Λάχανα
- 1 λάχανο!!!
Και να 'ρθεις γρήγορα πίσω.
Άκουσες;

Πού είναι τα γυαλιά οέο;;;;

Λήψη 1η

- Μικρέ πάρε τα γυαλιά σου να τα φορέσεις.

Ο μικρός πιάνει με τον δεικτη και τον αντιχειρα εκατερωθεν τα κρύσταλλα και τα τοποθετεί στη μύτη.

Λήψη 2η

- Μικρέ τα λέρωσες τα γυαλιά. Δωσ' τα μου να τα καθαρίσω.
- Όχι. Εγώ.
Αρπάζει το πανάκι, πιάνει ξανά τα γυαλιά από τα κρύσταλλα και αρχίζει να γυαλίζει τους βραχίονες με επιμέλεια καμαρωτός - καμαρωτός.

(Σ.Μ. 2 ώρες αργότερα είχε καταφέρει να εξαφανίσει τα γυαλιά. Μέχρι στιγμής παρά τις συστηματικές και οργανωμένες έρευνες το μόνο που έχει ανακαλυφθεί είναι η θήκη και το πανάκι και τρέμουμε για το πότε θα ακουστεί το ΣΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΑΤΣ.... και θα το πάρουμε απόφαση να πάμε για νέο ζευγάρι... το πρώτο την πάλεψε 2 ώρες.. το επόμενο;)

Φιλάκι;

Ετοιμαζόμαστε για την πρωινή εκκένωση του σπιτιού. (Αυτό δεν είναι αποχώρηση αλλά απόβαση του ελληνικού στρατού). Ο μικρός είναι έτοιμος, με το μπουφάν του και του λέω

- Μικρέ έλα να σε φιλήσω

*μου γυρίζει την πλάτη*

- Φιλάκι;

*κάνει ότι δεν ακούει.*

Τον αρπάζω λοιπόν και του ρίχνω 1 ζβουριχτό φιλί στο μάγουλο

-ΓΜΦΦΦΦ!

Με έκδηλη έκφραση αηδίας αρχίζει να τρίβει το μάγουλό του με το χέρι του σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καθαριστεί.

- ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ??????????????

Νονά - Για να σου δώσει την δύναμή της, να 'χεις στον παιδικό.

Το σκέφτεται για λίγο...

Για λίγο είπα.

Και συνεχίζει να τρίβεται καθώς απομακρύνεται!

Μικρέεεεε

Ο μικρός βρίσκεται στο σαλόνι. Αρνείται πεισματικά να καθίσει πίσω στον καναπέ και είναι όλη την ώρα με την μούρη κολημένη στην τηλεόραση, αλλάζοντας κανάλια και δυναμώνοντας συνεχώς την ένταση.

- Μικρέ, έλα πίσω!

- Μικρέ, λίγο φωνή!

- Μικρέ, φύγε από εκεί!

- Μικρέ....

- Μικρέ....

- Μικρέ πήγαινε στην γιαγιά σου!!!

Ο μικρός κλείνει την τηλεόραση από το κουμπί, χωρίς να πει λέξη και αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά.

(Αφού δεν βλέπω εγώ τηλεόραση δεν θα δει κανείς!)

Mαμά έχει χιόνι! Μαμάααααα!

- Έλα μαμά! Σήκω! Να πιάσουμε το χιόνι!
- Τι χρώμα είναι το χιόνι;
*καρφώνεται σκεφτικός στην μπαλκονόπορτα*
- Μαύλο
- Άσπρο είναι
- Άθπλο..... Άσπλο!
- Και τι χρώμα είναι τώρα τα χορτάρια;
- ΜΠΛΕ!


Κάποιες ώρες αργότερα το χιόνι έλιωσε.
Όταν το κατάλαβε ο μικρός (που στο εντωμεταξύ είχε κοιμηθεί για μεσημέρι) ξεκίνησε να χοροπηδά στον καναπέ εκνευρισμένος, ανεβαίνοντας στο περβάζι του παραθύρου φωνάζοντας

- ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΧΙΟΝΙ? Ε? ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΧΙΟΝΙ?????

*Τσισάκια*

- Μαμά ΠΟΥ ΠΑΣ;
- Στο μπάνιο.
- ΚΑΤΟΥΛΙΕΣΑΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ;;;
*μαμά-ρόμπα ξεκούμπωτη*

(Μερικές μέρες πίσω...

βζζζζ....

Ο Γλυκούλης έχει βγει για ψώνια με την γιαγιά και την νονά. Φέρνουν ατελείωτες βόλτες και ο μικρός με την γιαγιά μένουν στο αυτοκίνητο γιατί δεν υπάρχει θέση για parking ούτε για δείγμα. Η γιαγιά θέλει να πάει τουαλέτα. Την ακούει ο μικρός και αρχίζει να την πειράζει.

- Γιαγιά τι έχεις;
- Θέλω να πάω στο μπάνιο
- Γιατί;
- Κατουριέμαι πάνω μου!
- Να πήγαινε εκεί πέρα, όπως πάει ο παππούς
- Όχι, είναι δρόμος. Δώσε μου την χούφτα σου να κάνω τσίσα.
- ΟΧΙ!
- Δεν είμαι κρίμα;
- .....
- Δώσε μου το μπουφάν σου τότε
- ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! Δε στο δίνω! Είναι δικό μου! ΝΟΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!! )

*Πρίτσες*

*Αγκαλιά στο κρεββάτι με την γιαγιά του*

Γιαγιά - Ποιος έριξε πρίτσα;
Γλυκούλης - ΕΣΥ!
Γιαγιά - Αν την έριξες εσύ όμως θα σου πέσουν τώρα όλα τα δόντια...

*σηκώνεται έντρομος από το κρεβάτι και τρέπεται σε φυγή*

Γλυκούλης - ΟΥΑΑΑΑΑ!!!

(Σ.Μ. Για να του κόψουμε το συνήθειο να κοιμάται με την γιαγιά, του λέμε σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση ότι όποιος κοιμάται με την γιαγιά πέφτουν τα δόντια γιατί η γιαγιά στον ύπνο της ρίχνει πρίτσες ... μόλις δουν ότι έπεσε το πρώτο αρχίζουν και το ξανασκεφτονται, μόλις αρχίσουν και πέφτουν το 1 πίσω από το άλλο, το κόβουν μαχαίρι!)

Εφιάλτης

Ο μικρός κοιμάται, βλέπει εφιάλτη και φωνάζει στον ύπνο του:

ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΩ!

ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΩ!


ΥΣ. Το πρόβλημα λύθηκε μία βδομάδα αργότερα από τον οφθαλμίατρο.

Είχε έρθει πλέον η ώρα να φορέσει γυαλιά.

ΥΣ2. Ο ίδιος βέβαια είναι σε άρνηση.

Μεγαλώνω τον Αρτέμη Μάτσα!

Ο μικρός τριγυρίζει βρεγμένος αλλά πάντα το ίδιο φωνακλάς στον παιδικό. Τον εντοπίζει μία από τις δασκάλες και τον ρωτά:
- Πού βράχηκες;
- Στη βρύση
Πάνε στη βρύση και βλέπει έντρομη όλα τα παιδιά να πλατσουρίζουν.
- Ποιος άνοιξε τη βρύση;;;;
Με τη μία ο μικρός σηκώνει το χέρι ψηλά και το κατεβάζει, δείχνοντας με τον δείκτη σε διάταση 1 άλλο παιδάκι.
- Αυτός! Ο Γιαννάκης!!!
Σηκώνει τον δείκτη του δεξιου χεριού η δασκάλα και κάνει:
- Αχ Γιαννάκη! Αχ Γιαννάκη! Αχ!

Από πίσω ο μικρός παίρνει την ίδια στάση, το σοβαρό του βλέμμα, τεντώνει τον δείκτη του και επαναλαμβάνει
- Αχ Γιαννάκη! Αχ Γιαννάκη! Αχ!!!

Μέχρι που έφυγε ο Γιαννάκης είχε μια ουρά να του φωνάζει:
- Αχ Γιαννάκη! Αχ Γιαννάκη! Αχ!!!

(Οι πληροφορίες ότι την βρύση την είχε ανοίξει ο γλυκούλης ελέγχονται ως ανακριβείς)

O κομμουνισμός πάει παιδικό

Μέρα 1η

Ένας παππούς πάει στον παιδικό. Ο μικρός μυρίζεται στον αέρα την ζάχαρη με τον ίδιο τρόπο που ένας σκύλος θα μυρίσει τον φόβο. Ο παππούς κάνει χάζι τον γλυκούλη με τις ατάκες του και βγάζει από την τζέπη του και του δίνει καραμέλες. Ο μικρός τις αρπάζει και βγαίνει στην αυλή στον παιδικό.

- Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ!

Και τα παιδιά ορμούν ουρλιάζοντας μέσα στην τάξη, που ήταν ο παππούς για να του απασπάσουν καραμέλες
(Ο γλυκούλης δεν μοιράζεται ποτέ φαγητό και ιδιαίτερα γλυκό).

Μέρα 2η

Ο παππούς επιστρέφει στον παιδικό. Ο μικρός την έχει στήσει καραούλι και τον περιμένει. Ορμά πάνω του, ψάχνει τις τσέπες του και ανακαλύπτει σοκολατάκια. Τα βουτά και κάνει μεταβολή, να τρέξει στην αυλή. Τον αρπάζουν στον αέρα και του λένε:

- Εδώ θα τα φας, να μην σε δουν τα παιδάκια γιατί ο παππούς δεν έχει άλλα.

Μπουκώνεται στα γρήγορα ο μικρός, χαμογελά αθώα κι βγαίνει έξω. Με το που βγαίνει, βάζει φωνή.

- Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ!!!!

Πωπώ Ζημιάααα

Ο μικρός έκανε το θαύμα του με μια μεγαλοπρεπη ζημιά.

- Ζήτα συγγνώμη.
- Όχι.
(Μεταβολή, περήφανη αποχώρηση)
.....

- Νονά, η μαμά με έδιωξε!!!
- Τι έκανες;
- Καλά πάω στον παππού!

(Μετά από λίγο επιστρέφει στο δωμάτιο)

- Μαμά τη δέχομαι τη συγγνώμη σου!