Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

ΩΛΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ



- Μικρέ ώρα για νάνι.

- ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑΝΙ!

(τρέχω, τρέχει γύρω – γύρω στο σαλόνι.)

- Ώρα για ύπνο!

- Εννέα μισή και δέκα παρά τέταρτο; 20 φολές. Πιάσε με 20 φολές!

(τρέχω, τρέχει γύρω – γύρω στο σαλόνι.)

- Κουλαστήκαμε λιγο. Διάλλειμα τώλα.

(Τον βουτάω και πάμε στο δωμάτιο στην κούνια. Βγαίνει για να μπει χοροπηδώντας πάλι από τα κάγκελα.)

- Να τα χαλάσω. Και εσύ νάνι.

- Και εγώ νάνι.

(Τον σκεπάζω. Σβήνω το φως.)

- Καληνύχτα.

(Βγαίνω από το δωμάτιο. Σε λίγο βγαίνει έξω.)

- Θέλω νελό στον άγιο Βασίλη (1 από τα ποτήρια του)

(Του βάζω νερό. Παίρνει το ποτήρι. Πίνει το νερό σχεδόν με το ζόρι και βάζει το ποτήρι στο γραφείο του δίπλα στην κούνια. Με τα πολλά μπαίνει μέσα. Ξανά τα ίδια. Κλείνω το φως. Βγαίνω έξω. Μετά από λίγο βγαίνει και ο μικρός.)

- Μαμάαααααα γιατί άνοιξες το πισί;

(Κλείνω το laptop, τον παίρνω από το χέρι, ξανά πίσω. Λοιπά ομοίως με τα ανωτέρω.)

- Μαμά έφελα το ποτήρι. Να το βάλω στο ντουλάπι.

(Ομοίως με τα ανωτέρω. 5 λεπτά αργότερα)

- Μαμά δε σου είπα να μην ανοίξεις το πισί; Γιατί το άνοιξες; Θέλω να κοιμηθώ με την γιαγιά

(Ομοίως με τα ανωτέρω. 5 λεπτά αργότερα)

- Μαμά με πονάει η μέση μου!

- Πού είναι η μέση σου; (Δείχνει την καρδιά) Να με τ(ρ)ίψεις και να με κάνεις καλό – καλό.

(Πάμε στο δωμάτιο. Τον παίρνω αγκαλιά και του κάνω μασαζάκι στην πλάτη. Τον αφήνω κάτω να μπει στην κούνια. Με κοιτά στα μάτια και σηκώνει την μπλούζα του)

- Μαμάαααααααα. Με πονάει η κοιλίτσα μου. Να μου τη χαδέψεις και αυτή.

(Ξανά αγκαλιά ξανά χάδια. Τον βάζω στο κρεβάτι μου. Τον καληνυχτίζω και του λέω ότι θα επιστρέψω αργότερα. Σε 5 λεπτά είναι ξανά έξω)

- Μαμά θέλω τσίσα μου.

(Τον παίρνω από το χεράκι. Αγκαλιά στο κρεβάτι μου. Τον σκεπάζω και τον χαϊδεύω πάνω από τα σκεπάσματα)

- Μαμά τι μου κάνεις;

- Σε χαϊδεύω.

- Α, μπλάβο σου μαμά.

(Βγάζει το χεράκι του έξω από τα σκεπάσματα και μου το δίνει να του το χαϊδεύω.)

- Μπλάβο μαμά, είμαι πελήφανη για σένα.

(Το μάτι γαρίδα. Είναι αποφασισμένο να μην με αφήσει να φύγω. Μετά από αρκετή ώρα κανακέματος ξαναδοκιμάζω την τύχη μου.)

- Κλείσε τα ματάκια σου και κοιμήσου.

- Πού πας;

- Θα ρθω σε λίγο.

(Μετά από 5 λεπτά)

- ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΟ ΠΙΣΙ???????? Ε????????????????

2 σχόλια:

  1. χχαχαχχ αγώνας δηλαδή!

    μ' αρεσει η επιμονή του
    (κι εγώ τα ίδια στο περιπου τραβάω με το Ραφάκι, το οποιο δεν κουράζεται να λεει μονοτονα "δεν έχω άλλο υπνο")

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αγώνας δεν λες τίποτα. Είναι ικανός να αποδεκατίσει ολόκληρο ειρηνευτικό λόχο κυανόκρανων και αν προσθέσεις και τον αγώνα για να πιει το γάλα του τότε μιλάμε για σχεδιασμένες και συντονισμένες προσπάθειες 3 κομμάντο.
    To υπέρτατο όπλο - Bebis μας έχει για πρωινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή